Live Music Archive
Librivox Free Audio
Metropolitan Museum
Cleveland Museum of Art
Internet Arcade
Console Living Room
Books to Borrow
Open Library
TV News
Understanding 9/11[SPAM DETECT]
Audio Item Preview
Hamaika 10
CDr
released 2008-09-12
[SPAM DETECT]
Xabier Erkizia
============================================================
“Kontaminatzen dut beraz esistitzen naiz”
Informazioa jaso eta sortzen dugu atsedenik gabe. Kasu aunitzetan inork egiteko, errateko edo jotzeko eskatu ez dizkigun, eta aldiberean guk entzun, aditu eta jaso beharrik ez ditugun mezuak bidaltzen eta jasotzen ditugu
etengabe. Interneten harat-honatean dabiltzan mezuen %70a, adibidez, spam edo zabor mezuz beteta omen dago. Beraz desinformazio gehiago jasotzen dugu informazio erabilgarria baino. Eta ezin dugu ekidin. Spam mezuekin gertatzen den gisara, soinu-bonbardaketa etengabea sufritzen dugu egunero eta hartatik ere ezin dugu ihes egin, ezin diogu entzuteari utzi. Gaur egungo metropoliak soinu, zarata eta soinuzko mezu tematiak errepikatzen dituzten erresonantzia kutxa erraldoiak bihurtu dira. Nahiz girotzeko musika edo bertzelako soinuzko seinaletika modura, elkar zanpatzen duten eta hazitzen doan dezibelio kantitate
eskuzabalagoekin beraien presentzia gero eta gehiago anplifikatzen duten mezuen erasoen biktima gara.
Oinarrian atentzio afera bat da. Gure arreta bereganatzeko, edo honen ordez gure arreta distraituta mantentzeko helburuarekin egunero pairatzen dugun estimulu borroka etengabe bat bizi dugu. Eta guk, hartzaile pasibo edo soil bihurtzetik urrun, forma horiek mimetikoki erreproduzitzen ditugu; desinformazio zurrunbilo hortara gehitzen gara. Gure errealitatea indarrez hartzen dugu zarata gehiago sortuz.Aunitzek tortura modura definitu duten “Spamming”-a, gutako bakoitza arma beraren ikusmira eta kanoi
bihurtzen duen bi ahoko arma gisako bat da.
Diska hau, zarata bilduma gisara, egunero jasotako zabor mezuen itzulpen lan bat da. Publizitatea eta iruzurra soinu bihurtua. Spam musika, azken finean.
X.E.
“Contamino, luego existo”
Recibimos y generamos información sin descanso. Constantemente, enviamos y recogemos mensajes que en muchos casos nadie nos ha pedido hacer, decir, enviar o sonar, pero que tampoco queremos o necesitamos escuchar, oír o recibir. Se calcula que alrededor del 70% de los mensajes que circulan actualmente por
internet son spam o mensajes no deseados. Por tanto, recibimos más desinformación que información necesaria o útil. Y no podemos evitarlo.
De una manera similar a la que ocurre con el spam, estamos expuestos a un bombardeo sonoro contínuo del que no podemos huir, el cual no podemos evitar escuchar. Las metropolis actuales se han convertido en
gigantescas cajas de resonancia que rebotan ruidos, sonidos e insistentes mensajes sonoros, que en forma de música incidental o diversa señalética sonora, se pisan mútuamente y aumentan su presencia mediante
(cada vez más) generosas porciones de decibelios.
Básicamente es una cuestión de atención. Una batalla constante de estímulos que diariamente lucha por captar nuestra atención, o en su defecto mantenerla distraída, en la que nosotr@s lejos de convertirnos en
mer@s y pasiv@s receptor@s, reproducimos miméticamente esas formas y nos sumamos a esa vorágine de desinformación. El “spamming”, definido en muchas ocasiones como tortura, es un arma de doble filo que convierte a tod@s
y cada un@ de nosotr@s en punto de mira y cañon del mismo arma.
Este disco, a modo de colección de ruidos, es un ejercicio de traducción de esos mensajes recibidos diáriamente. Publicidad y mentira convertidas en sonido. A fin de cuentas, música spam.
X.E.
"I contaminate, therefore I exist"
We receive and generate information without a rest. We constantly send and receive messages that often nobody has asked us to do or to say or to send or to sound, and also we do not want or need to hear or to receive. There is an estimation that around 70% of the messages that circulated right now on the internet are spam or unwanted messages. So we receive more disinformation that actually necessary or useful information. And we cannot not avoid it. In a similar way that happens with spam, we are constantly
expose to a sonic bombardment which we cannot scape from, which we cannot avoid to listen to. The current metropolis have become giant resonance boxes, where sounds constantly bounce, sonic messages in the form of incidental music or diverse sonic signifyings, that step on each other and its presences become bigger throught a generous decibels chunks.
Basically is a matter of attention. A constant battle of incentives that fights daily for getting our attention, or by default distracted, in which we are becoming mere passive receptors. We reproduce mimetically this forms and we use this hurly-burly of disinformation.
The "spamming" often described as torture, is an double sided weapon that made everybody a target.
This record, as a collection of noises, is an exercise of translation of all this receive messages. Publicity and lies made sound. At the end of the day spam music.
X.E.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
El origen de la palabra spam tiene raíces estadounidenses con unas curiosas derivaciones socio-culturales:
La empresa charcutera estadounidense Hormel Foods lanzó́en 1937 una carne en lata originalmente llamada
Hormel's Spiced Ham. El gran éxito del invento lo convirtió́con el tiempo en una marca genérica, tan conocida
que hasta el mismo fabricante le recortó el nombre, dejándolo con solo cuatro letras: Spam. El Spam alimentó a los soldados soviéticos y británicos en la Segunda Guerra Mundial, y desde 1957 fué comercializado en todo
el mundo. Fue entonces cuando los Monty Python empezaron a hacer burla de la carne en lata. Su costumbre de gritar la palabra spam en diversos tonos y volúmenes se trasladó metafóricamente al correo electrónico no
solicitado, que perturba la comunicación normal en internet. El spam es una repetición sin fin de texto de muy poco valor o ninguno, que aplicado a los mensajes electrónicos, se refiere a los mensajes enviados de forma
masiva y dirigidos a personas que, en principio, no desean recibirlos. La mayor parte de los mensajes (más del 40%) proceden de Estados Unidos, seguido por Corea del Sur (15%) y China (12%).
(wikipedia)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
SPAM DETECTED (track list)
01. “You are a good girl” for Nannete Scruggs
02. “Viagra pills” for Angel Díaz
03. “Sarcastic” for Isabel Mayo
04. “Possibly not” for Basajaun Bogard
05. “Oda al spammer anónimo”
06. “Red drugs” for Sylvester Duarte
07. “Your cash Palmyra Wood” for Morton Boggs
08. “Real testimonials” for Hillary Benavides
09. “Because the moon” for Gaile Vanni
10. “Cialis” for Mathew Ramirez
11. “Untitled” for Peter Makaba
12. “Required attention” for Betty Baca
13. “Antispam”
14. “A Green beer” for Pio Tapia
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Grabado, editado, sufrido y mezclado por Xabier Erkizia.
Xabier Erkiziak, grabatu, editatu, nahasi eta sufritua.
Gracias a Aitor Izagirre y (aunque sea por una vez) a todos/as los spammers que me torturan a diario. Eskerrak bereziki Aitor Izagirreri eta (behingoz bada ere) egunero torturatzen nauten spammer guztiei.
Lan hau copyleft da, kopiatu, banatu eta erakutsi nahi duzuna, nahi bezala.
Este trabajo es copyleft, copia, difunde y muestra lo que quieras y como quieras.
This work is copyleft, copy, modify and distribute all what you want.
ertza
Hamaika
============================================================
YOU CAN ORDER IT AT ARTO ARTIAN MUSIC CATALOG OR WRITING ME AN E-MAIL!
aizmad@gabone.info
-------------------------------------------------------------------------------------
More related info:
Related with this work read this paper: [Could somebody translate this music for me?]
Lan honekin zerikusi handia daukan testu hau irakurri: [Musika hau itzul zenidakete?]
Lee este texto en estrecha relación con el trabajo: [¿Me podrían traducir esta música?]
Related with this work read this paper: Could somebody translate this music for me?
Lan honekin zerikusi handia daukan testu hau irakurri: Musika hau itzul zenidakete?
Lee este texto en estrecha relación con el trabajo: ¿Me podrían traducir esta música?
Berria egunkarian argitaratua
http://www.berria.info/testua_ikusi.php?saila=plaza&data=2007-08-30&orria=038&kont=009
«Zaratak ez du indar subertsiborik»
Xabier Erkizia
Nondik abiatzen da artista? Zer eragin dute haren sorkuntza lanean sorkuntzaz besteko faktoreek, faktore ekonomikoek, sozialek, afektiboek, sexualek...? Zer eragin du publikoaren erantzunak, arrakastak edo porrotak? Entzulea kontuan hartzen duen arren, «nahiko egoista» izaten dela dio Xabier Erikizia musikari edo soinugileak.
Jon Benito
Donostia
Astearte arratsaldea. Donostiako Aste Nagusia. Arteleku. Audiolaben estudioan egin dugu elkarrizketa. Xabier Erkiziaren (Lesaka, 1975) ohiko lantokia da.
Sargori. Txori kantua ondoko estudio batetik datorren mailu hotsarekin. Musika ala soinua? Soinua ala zarata?
Xabier Erkiziak dio: «Irailean argitaratuko da Spam detect titulatu dudan lana. Soinua egin nahi nuen, baina kontzeptualizatu gabe. Azkenaldian egin ditudan lanetan kontzeptu jakin batetik ez, ideia korapilo batetik abiatu naiz. Diskoa egiteko proposamena egin zidatenean spam mordoa jasotzen nuen. Spam mordo hari, alegiazko pertsona haiei nola erantzun pentsatu nuen.
»Spam-a eskatu ez dugun informazioa bada, musikaren kasuan eskandalua da, bizitzan zehar entzuten dugun musikaren %90 spam-a baita. Sortzeko momentuan interesgarria da kutsatzaile izan zaitezkeela jakitun izatea».
Nondik abiatzen zara?
Egia erran, ez dut uste lanerako metodo jakin bat dudanik. Ikerketa prozesua bera bihurtu dut metodo. Gaur egunean zailena zer egin nahi duzun pentsatzea da, soinuarekin lan egitea hain da erraza eta eskuragarria. Horrek ez du erran nahi, halere, lan egiteko moduak sekreturik ez duenik.
Informazioa bilduz hasten naiz. Enkarguzko lanetan, agian, ez da ikerketa lanik behar, enkargua oso zehatza izan daitekeelako; baina ohikoan, enkarguak ere ez dira sobera zehatzak izaten.
Dokumentazio lana eginda, ikerketatik ideia interesgarri zenbait jaso, eta ideia horiek soinura itzultzen saiatzen naiz.
Ikerketa prozesua, ordea, ez da gauza guztiz kontzientea; nahiko bat-batekoa izaten da.
Ordenagailuarekin aritzen zara. Nola baldintzatzen du ordenagailuak buruan duzun ideia hori soinura itzultzerakoan?
Ordenagailuak modu ikaragarrian erraztu du soinuaren plastikotasuna. Soinuarekin hasi nintzenean, sanplerrekin ibiltzen nintzen: baliabideak fisikoagoak ziren, moldatzeko-eta aise konplexuagoak. Soinua frekuentzia mota guztietara zabaltzeko aukerek, analisi sistema ezberdinak baliatzeko moduek, soinu beraren beste ikuspegi teknikoago bat ematen dute, eta moldatzeko gaitasuna ere handiagoa da orain.
Ordenagailua ez da oztopo bat. Ez dakit gaur egun zenbateraino baldintzatzen duen ordenagailuak: munduan egiten den musikaren %100 digitalizatua dago. Musika klasikoaren jarraitzaileek esango dute musika hori zuzenean egin dela, baina behin CDra pasa denean, musika hori elektronikoa ere bada. Egia da, ordea, teknologiarekin hainbeste aukera edukita, aukeretan galtzeko zoria ere badagoena.
Alde horretatik, ni ez naiz batere dogmatikoa. Ordenagailua erabiltzen dut, baina ordenagailuarekin batera soinu mordoa. Niri soinua interesatzen baitzait, eta soinuaren baitan entzumena, soinua lantzeko modua baino gehiago.
Soinua.
Robert Murray Shaffer kanadarrak, soinuaren teoriko garrantzitsuenetako batek, esaten zuen egunero soinu berriak agertu eta egunero soinu berriak desagertzen direla.
Beharbada, soinuak orain oldarkorragoak dira. Ziurrenik, behar ez ditugun milaka soinu entzutera behartzen gaituzte, eta isiltasuna galtzen dugu: ez dugu nahi bezala entzuten. Gure arbasoen aldean, entzumena aise galdu dugu. Ez dut erromantikoa izan nahi, baina gure aitona-amonek ingurunearekin soinuaren bidez zuten harremana gurea baino aise garatuagoa zen. Zer erantzun ematen diegu egunero entzuten ditugun milaka soinuei? Nola entzuten ditugu? Ze garrantzi ematen diegu?
Behar ditugu soinu horiek. Baina isiltasuna?
Soziologo askok esaten dute, soinuarenarekin batera, isiltasunaren kultura ere asko aldatu dela, eta beldurra diogula isiltasunari. Etxera heldu bezain laster, irratia edo telebista pizten dugu: zarata behar dugu.
Isiltasuna heriotza ere bada, nolabait, John Cagek behin baino gehiagotan esan bezala, isiltasun posible bakarra heriotza baita.
Lehengoan, adibidez. Preso egondako lagun batekin hitz egiten ari nintzela, hark esaten zidan kartzelan isiltasuna errepresiboa dela, eta, aldiz, kalean askatasunaren sinboloa. Bitxia da isiltasun bakar batek nola izan ditzakeen bi zentzu hain ezberdin. Kontraste hori da gehien interesatzen zaizkidan gauzetako bat lanean hasten naizenean.
Musikan, lehen, zarata egitea subertsioaren ezaugarrietako bat zen. Gaur egun, ordea, zaratak ez du indar subertsiborik. Isiltasunak, sinbolikoaz gain, beste balio sozial bat hartu du.
Beti egin izan diot galdera neure buruari, zer gertatuko litzatekeen telebistan ordubeteko saio isila egingo balute.
Baina irrati eta telebistetan apenas dagoen isiltasunarentzat lekurik. Segundo bat edo biko isiltasuna mundu bat da!
Kontsumo ohiturei lotuta dago joera hori. Kapitalismoak bultzatzen duen etengabeko lehian, isiltasunak ez du lekurik. Baina etorkizunean isiltasunak balio ekonomikoa hartuko duela iruditzen zait. Lagun batek esan zidanez, Gipuzkoan, ingurumenari lotutako salaketen %90 zaratarengatik dira.
Soinuaz hitz egiten duzu, eta ez musikaz.
Niretzat, musika soinuaren familia da. Musika oso gauza subjektiboa da. Zer da musika? Zer ez? Musikaren historian denbora gehiegi eman da absurdu horretaz eztabaidatzen. Ez dakit gaur egun zentzurik baduen musika zer den erabakitzen ibiltzeak. Nahi baduzu, definizio neutro bat emanez, musika gustuko soinua dela esan dezakegu. Baina zer da gustuko soinua? Egoera edo testuinguruaren arabera, soinu berbera bi gauza izan daitezke; edo musika berbera, ez dakit non zenbat dezibelekin edo etxean baxu-baxu, batzuetan zarata izan daiteke eta besteetan gozamena. Niri askotan gertatu izan zait musika ez den soinu batekin aise gehiago gozatzea musika dela suposatzen dudanarekin baino.
Nahiago dut soinuaz hitz egin: musika humanoagoa eta merkantilagoa da.
Hartzaileak zenbateraino eragiten dizu sortzerakoan? Pentsatzen duzu hartzailearengan?
Nik ere entzuten dudanez, nahitaez pentsatzen dut entzulearengan. Ezinezkoa da entzulearengan pentsatu gabe konposatzea. Baina entzulea soinu inguru batean ulertu behar da, eta hori, agian, galdu egiten da konposatzeko orduan.
Egia erran, nahikoa egoista naiz konposatzerakoan: ideiak ditut, ideia horiek itzuli nahi ditut, eta hori da nire helburua.
Eta nola sentitzen zara lana amaitu berritan? Zer harreman duzu lanarekin?
Harremana nahiko traumatikoa izaten da. Beti sufritzen dut nire gauzak entzutean. Lanak bukatutzat ematen baditut, sarritan, epearengatik izaten da. Denboraren presioak ere inprobisatzera bultzatzen nau, inprobisazioak dituen alde on eta txarrekin. Beti geratzen zait lanak bukatu gabe utzi ditudan sentipena.
Eta lan hori kontzertu batera, zuzenekora, jendaurrera eramaten duzunean, nola sentitzen zara?
Diskoa zerebralagoa da; zuzenekoa, intuitiboagoa. Alde horretatik, niri gehiago interesatzen zait espazioarekin eta jendearekin dudan harremana.
Zuzenekoak du garrantzia orduan?
Zuzenekoak, non eta norekin nagoen, entzulea non dagoen, zer ari den ikusten, norentzat jotzen ari naizen pentsatzen laguntzen dit.
Ordenagailuaren abantaila eta oztopoez aritu gara lehen, eta Gutariko Bat-ekin rocka egiten nuenean, teknikak garrantzi handia zuen, baina orain, ordenagailuarekin, esfortzu fisikoa hain da txikia, klik batekin denak kolpean isilaraz ditzaket. Ordenagailuak musikaz kanpo dauden beste gauza sozialetan pentsatzeko aukera ematen dit.
Baina teknologiak bestelako aukerak ere zabaltzen ditu, ezta?
Estudioan ez ixteko aukera ematen du teknologiak. Estudioa edonon egon daiteke. Nahi dudan lekuan grabatu ahal dut disko edo kantu bat, estudioa nirekin eraman dezaket. Eta hori abantaila handia da.
Lehengo estudioaren itxitasuna, bakartzea, ez zen beste soinuekiko bakartzea soilik; nolabait, bakartze soziala ere bazen.
Nomada kontzeptua erabili izan duzu zeure egoera definitzeko.
Hemendik hara ibiltzea baino gehiago, soinu kontzeptu bat da nomadarena. Norberak, leku batean, ondo ezagutzen duen soinu ingurune bat izaten du, soinu horie inguruan aurrez idatzitako pertzepzio batzuk, eta horrek esperimentaziorako aukera gutxi uzten du. Edo ez, eta hori ere interesgarria izan daiteke.
Lanean edonon egotea, hitzik gabeko musika egitea, zure jatorriaren pista garbirik ematen ez duena egitea... soinu masarekin aritzea.... Inorena ez eta denena den zerbaitekin lan egitea da nomada izatea.
Baina egile bat du soinu masa horrek. Eta egile hori faktore zenbaiten eraginpean dago.
Baina nire kontzertu batean nork daki Xabier Erkizia nor den? Nondik datorren? Euskal Herritik? Baina Euskal Herritik nondik? Bilbotik? Guggenheimetik?
Eta ni agian Beratik ari naiz, Guggenheimen kontrako iruditik: leihoak irekita, txoriak eta kilkerrak entzuten direla. Baina nola lotzen da egilea lanarekin? Zer esanahi berri sortzen dira horrela?
Nomadaren irudi hori oso poetikoa da, baina izan dezake ukitu pedante bat ere. Balio ahal du esateko: «Ni ez naiz inongoa», «ni ez nago inon»... Baina niretzat nomada kontzeptua ez da hori: nagoen tokian bertakoa izaten saiatzen naiz, nagoen tokiko elementuak hartzen ditut, nirekin ekartzen dudan motxila horrek zer esanahi hartzen duen jakin nahi dut.
Kontzertuak egitera beste herrialdeetara joaten naizenetan, herri horietako instrumentuak eta soinuak hartzen ditut, eta nire modura moldatzen, soinu horien beste ikuspegi bat emateko asmoz.
Itzaleko artista
Besteen musika hotza eta gogorragoa omen zen, Xabier Erkiziarena (Lesaka, 1975) mendialdekoagoa. Hala esaten zioten, behintzat. Nahita ala berez, nahi gabe. Batek daki. Isil eta soinu, hainbat eta hainbat proiektutan itzalean aritu izan da. Billy bao eta Cafe Teatro taldeetako partaide, disko bat kaleratu zuen (Entresol, 2004) Greziako Antifrost diskoetxearekin. Audiolab soinu departamentuko koordinatzailea da, eta urtero Beran egin ohi den Ertz jaialdiaren antolatzailea.
CDr
released 2008-09-12
[SPAM DETECT]
Xabier Erkizia
============================================================
“Kontaminatzen dut beraz esistitzen naiz”
Informazioa jaso eta sortzen dugu atsedenik gabe. Kasu aunitzetan inork egiteko, errateko edo jotzeko eskatu ez dizkigun, eta aldiberean guk entzun, aditu eta jaso beharrik ez ditugun mezuak bidaltzen eta jasotzen ditugu
etengabe. Interneten harat-honatean dabiltzan mezuen %70a, adibidez, spam edo zabor mezuz beteta omen dago. Beraz desinformazio gehiago jasotzen dugu informazio erabilgarria baino. Eta ezin dugu ekidin. Spam mezuekin gertatzen den gisara, soinu-bonbardaketa etengabea sufritzen dugu egunero eta hartatik ere ezin dugu ihes egin, ezin diogu entzuteari utzi. Gaur egungo metropoliak soinu, zarata eta soinuzko mezu tematiak errepikatzen dituzten erresonantzia kutxa erraldoiak bihurtu dira. Nahiz girotzeko musika edo bertzelako soinuzko seinaletika modura, elkar zanpatzen duten eta hazitzen doan dezibelio kantitate
eskuzabalagoekin beraien presentzia gero eta gehiago anplifikatzen duten mezuen erasoen biktima gara.
Oinarrian atentzio afera bat da. Gure arreta bereganatzeko, edo honen ordez gure arreta distraituta mantentzeko helburuarekin egunero pairatzen dugun estimulu borroka etengabe bat bizi dugu. Eta guk, hartzaile pasibo edo soil bihurtzetik urrun, forma horiek mimetikoki erreproduzitzen ditugu; desinformazio zurrunbilo hortara gehitzen gara. Gure errealitatea indarrez hartzen dugu zarata gehiago sortuz.Aunitzek tortura modura definitu duten “Spamming”-a, gutako bakoitza arma beraren ikusmira eta kanoi
bihurtzen duen bi ahoko arma gisako bat da.
Diska hau, zarata bilduma gisara, egunero jasotako zabor mezuen itzulpen lan bat da. Publizitatea eta iruzurra soinu bihurtua. Spam musika, azken finean.
X.E.
“Contamino, luego existo”
Recibimos y generamos información sin descanso. Constantemente, enviamos y recogemos mensajes que en muchos casos nadie nos ha pedido hacer, decir, enviar o sonar, pero que tampoco queremos o necesitamos escuchar, oír o recibir. Se calcula que alrededor del 70% de los mensajes que circulan actualmente por
internet son spam o mensajes no deseados. Por tanto, recibimos más desinformación que información necesaria o útil. Y no podemos evitarlo.
De una manera similar a la que ocurre con el spam, estamos expuestos a un bombardeo sonoro contínuo del que no podemos huir, el cual no podemos evitar escuchar. Las metropolis actuales se han convertido en
gigantescas cajas de resonancia que rebotan ruidos, sonidos e insistentes mensajes sonoros, que en forma de música incidental o diversa señalética sonora, se pisan mútuamente y aumentan su presencia mediante
(cada vez más) generosas porciones de decibelios.
Básicamente es una cuestión de atención. Una batalla constante de estímulos que diariamente lucha por captar nuestra atención, o en su defecto mantenerla distraída, en la que nosotr@s lejos de convertirnos en
mer@s y pasiv@s receptor@s, reproducimos miméticamente esas formas y nos sumamos a esa vorágine de desinformación. El “spamming”, definido en muchas ocasiones como tortura, es un arma de doble filo que convierte a tod@s
y cada un@ de nosotr@s en punto de mira y cañon del mismo arma.
Este disco, a modo de colección de ruidos, es un ejercicio de traducción de esos mensajes recibidos diáriamente. Publicidad y mentira convertidas en sonido. A fin de cuentas, música spam.
X.E.
"I contaminate, therefore I exist"
We receive and generate information without a rest. We constantly send and receive messages that often nobody has asked us to do or to say or to send or to sound, and also we do not want or need to hear or to receive. There is an estimation that around 70% of the messages that circulated right now on the internet are spam or unwanted messages. So we receive more disinformation that actually necessary or useful information. And we cannot not avoid it. In a similar way that happens with spam, we are constantly
expose to a sonic bombardment which we cannot scape from, which we cannot avoid to listen to. The current metropolis have become giant resonance boxes, where sounds constantly bounce, sonic messages in the form of incidental music or diverse sonic signifyings, that step on each other and its presences become bigger throught a generous decibels chunks.
Basically is a matter of attention. A constant battle of incentives that fights daily for getting our attention, or by default distracted, in which we are becoming mere passive receptors. We reproduce mimetically this forms and we use this hurly-burly of disinformation.
The "spamming" often described as torture, is an double sided weapon that made everybody a target.
This record, as a collection of noises, is an exercise of translation of all this receive messages. Publicity and lies made sound. At the end of the day spam music.
X.E.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
El origen de la palabra spam tiene raíces estadounidenses con unas curiosas derivaciones socio-culturales:
La empresa charcutera estadounidense Hormel Foods lanzó́en 1937 una carne en lata originalmente llamada
Hormel's Spiced Ham. El gran éxito del invento lo convirtió́con el tiempo en una marca genérica, tan conocida
que hasta el mismo fabricante le recortó el nombre, dejándolo con solo cuatro letras: Spam. El Spam alimentó a los soldados soviéticos y británicos en la Segunda Guerra Mundial, y desde 1957 fué comercializado en todo
el mundo. Fue entonces cuando los Monty Python empezaron a hacer burla de la carne en lata. Su costumbre de gritar la palabra spam en diversos tonos y volúmenes se trasladó metafóricamente al correo electrónico no
solicitado, que perturba la comunicación normal en internet. El spam es una repetición sin fin de texto de muy poco valor o ninguno, que aplicado a los mensajes electrónicos, se refiere a los mensajes enviados de forma
masiva y dirigidos a personas que, en principio, no desean recibirlos. La mayor parte de los mensajes (más del 40%) proceden de Estados Unidos, seguido por Corea del Sur (15%) y China (12%).
(wikipedia)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
SPAM DETECTED (track list)
01. “You are a good girl” for Nannete Scruggs
02. “Viagra pills” for Angel Díaz
03. “Sarcastic” for Isabel Mayo
04. “Possibly not” for Basajaun Bogard
05. “Oda al spammer anónimo”
06. “Red drugs” for Sylvester Duarte
07. “Your cash Palmyra Wood” for Morton Boggs
08. “Real testimonials” for Hillary Benavides
09. “Because the moon” for Gaile Vanni
10. “Cialis” for Mathew Ramirez
11. “Untitled” for Peter Makaba
12. “Required attention” for Betty Baca
13. “Antispam”
14. “A Green beer” for Pio Tapia
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Grabado, editado, sufrido y mezclado por Xabier Erkizia.
Xabier Erkiziak, grabatu, editatu, nahasi eta sufritua.
Gracias a Aitor Izagirre y (aunque sea por una vez) a todos/as los spammers que me torturan a diario. Eskerrak bereziki Aitor Izagirreri eta (behingoz bada ere) egunero torturatzen nauten spammer guztiei.
Lan hau copyleft da, kopiatu, banatu eta erakutsi nahi duzuna, nahi bezala.
Este trabajo es copyleft, copia, difunde y muestra lo que quieras y como quieras.
This work is copyleft, copy, modify and distribute all what you want.
ertza
Hamaika
============================================================
YOU CAN ORDER IT AT ARTO ARTIAN MUSIC CATALOG OR WRITING ME AN E-MAIL!
aizmad@gabone.info
-------------------------------------------------------------------------------------
More related info:
Related with this work read this paper: [Could somebody translate this music for me?]
Lan honekin zerikusi handia daukan testu hau irakurri: [Musika hau itzul zenidakete?]
Lee este texto en estrecha relación con el trabajo: [¿Me podrían traducir esta música?]
Related with this work read this paper: Could somebody translate this music for me?
Lan honekin zerikusi handia daukan testu hau irakurri: Musika hau itzul zenidakete?
Lee este texto en estrecha relación con el trabajo: ¿Me podrían traducir esta música?
Berria egunkarian argitaratua
http://www.berria.info/testua_ikusi.php?saila=plaza&data=2007-08-30&orria=038&kont=009
«Zaratak ez du indar subertsiborik»
Xabier Erkizia
Nondik abiatzen da artista? Zer eragin dute haren sorkuntza lanean sorkuntzaz besteko faktoreek, faktore ekonomikoek, sozialek, afektiboek, sexualek...? Zer eragin du publikoaren erantzunak, arrakastak edo porrotak? Entzulea kontuan hartzen duen arren, «nahiko egoista» izaten dela dio Xabier Erikizia musikari edo soinugileak.
Jon Benito
Donostia
Astearte arratsaldea. Donostiako Aste Nagusia. Arteleku. Audiolaben estudioan egin dugu elkarrizketa. Xabier Erkiziaren (Lesaka, 1975) ohiko lantokia da.
Sargori. Txori kantua ondoko estudio batetik datorren mailu hotsarekin. Musika ala soinua? Soinua ala zarata?
Xabier Erkiziak dio: «Irailean argitaratuko da Spam detect titulatu dudan lana. Soinua egin nahi nuen, baina kontzeptualizatu gabe. Azkenaldian egin ditudan lanetan kontzeptu jakin batetik ez, ideia korapilo batetik abiatu naiz. Diskoa egiteko proposamena egin zidatenean spam mordoa jasotzen nuen. Spam mordo hari, alegiazko pertsona haiei nola erantzun pentsatu nuen.
»Spam-a eskatu ez dugun informazioa bada, musikaren kasuan eskandalua da, bizitzan zehar entzuten dugun musikaren %90 spam-a baita. Sortzeko momentuan interesgarria da kutsatzaile izan zaitezkeela jakitun izatea».
Nondik abiatzen zara?
Egia erran, ez dut uste lanerako metodo jakin bat dudanik. Ikerketa prozesua bera bihurtu dut metodo. Gaur egunean zailena zer egin nahi duzun pentsatzea da, soinuarekin lan egitea hain da erraza eta eskuragarria. Horrek ez du erran nahi, halere, lan egiteko moduak sekreturik ez duenik.
Informazioa bilduz hasten naiz. Enkarguzko lanetan, agian, ez da ikerketa lanik behar, enkargua oso zehatza izan daitekeelako; baina ohikoan, enkarguak ere ez dira sobera zehatzak izaten.
Dokumentazio lana eginda, ikerketatik ideia interesgarri zenbait jaso, eta ideia horiek soinura itzultzen saiatzen naiz.
Ikerketa prozesua, ordea, ez da gauza guztiz kontzientea; nahiko bat-batekoa izaten da.
Ordenagailuarekin aritzen zara. Nola baldintzatzen du ordenagailuak buruan duzun ideia hori soinura itzultzerakoan?
Ordenagailuak modu ikaragarrian erraztu du soinuaren plastikotasuna. Soinuarekin hasi nintzenean, sanplerrekin ibiltzen nintzen: baliabideak fisikoagoak ziren, moldatzeko-eta aise konplexuagoak. Soinua frekuentzia mota guztietara zabaltzeko aukerek, analisi sistema ezberdinak baliatzeko moduek, soinu beraren beste ikuspegi teknikoago bat ematen dute, eta moldatzeko gaitasuna ere handiagoa da orain.
Ordenagailua ez da oztopo bat. Ez dakit gaur egun zenbateraino baldintzatzen duen ordenagailuak: munduan egiten den musikaren %100 digitalizatua dago. Musika klasikoaren jarraitzaileek esango dute musika hori zuzenean egin dela, baina behin CDra pasa denean, musika hori elektronikoa ere bada. Egia da, ordea, teknologiarekin hainbeste aukera edukita, aukeretan galtzeko zoria ere badagoena.
Alde horretatik, ni ez naiz batere dogmatikoa. Ordenagailua erabiltzen dut, baina ordenagailuarekin batera soinu mordoa. Niri soinua interesatzen baitzait, eta soinuaren baitan entzumena, soinua lantzeko modua baino gehiago.
Soinua.
Robert Murray Shaffer kanadarrak, soinuaren teoriko garrantzitsuenetako batek, esaten zuen egunero soinu berriak agertu eta egunero soinu berriak desagertzen direla.
Beharbada, soinuak orain oldarkorragoak dira. Ziurrenik, behar ez ditugun milaka soinu entzutera behartzen gaituzte, eta isiltasuna galtzen dugu: ez dugu nahi bezala entzuten. Gure arbasoen aldean, entzumena aise galdu dugu. Ez dut erromantikoa izan nahi, baina gure aitona-amonek ingurunearekin soinuaren bidez zuten harremana gurea baino aise garatuagoa zen. Zer erantzun ematen diegu egunero entzuten ditugun milaka soinuei? Nola entzuten ditugu? Ze garrantzi ematen diegu?
Behar ditugu soinu horiek. Baina isiltasuna?
Soziologo askok esaten dute, soinuarenarekin batera, isiltasunaren kultura ere asko aldatu dela, eta beldurra diogula isiltasunari. Etxera heldu bezain laster, irratia edo telebista pizten dugu: zarata behar dugu.
Isiltasuna heriotza ere bada, nolabait, John Cagek behin baino gehiagotan esan bezala, isiltasun posible bakarra heriotza baita.
Lehengoan, adibidez. Preso egondako lagun batekin hitz egiten ari nintzela, hark esaten zidan kartzelan isiltasuna errepresiboa dela, eta, aldiz, kalean askatasunaren sinboloa. Bitxia da isiltasun bakar batek nola izan ditzakeen bi zentzu hain ezberdin. Kontraste hori da gehien interesatzen zaizkidan gauzetako bat lanean hasten naizenean.
Musikan, lehen, zarata egitea subertsioaren ezaugarrietako bat zen. Gaur egun, ordea, zaratak ez du indar subertsiborik. Isiltasunak, sinbolikoaz gain, beste balio sozial bat hartu du.
Beti egin izan diot galdera neure buruari, zer gertatuko litzatekeen telebistan ordubeteko saio isila egingo balute.
Baina irrati eta telebistetan apenas dagoen isiltasunarentzat lekurik. Segundo bat edo biko isiltasuna mundu bat da!
Kontsumo ohiturei lotuta dago joera hori. Kapitalismoak bultzatzen duen etengabeko lehian, isiltasunak ez du lekurik. Baina etorkizunean isiltasunak balio ekonomikoa hartuko duela iruditzen zait. Lagun batek esan zidanez, Gipuzkoan, ingurumenari lotutako salaketen %90 zaratarengatik dira.
Soinuaz hitz egiten duzu, eta ez musikaz.
Niretzat, musika soinuaren familia da. Musika oso gauza subjektiboa da. Zer da musika? Zer ez? Musikaren historian denbora gehiegi eman da absurdu horretaz eztabaidatzen. Ez dakit gaur egun zentzurik baduen musika zer den erabakitzen ibiltzeak. Nahi baduzu, definizio neutro bat emanez, musika gustuko soinua dela esan dezakegu. Baina zer da gustuko soinua? Egoera edo testuinguruaren arabera, soinu berbera bi gauza izan daitezke; edo musika berbera, ez dakit non zenbat dezibelekin edo etxean baxu-baxu, batzuetan zarata izan daiteke eta besteetan gozamena. Niri askotan gertatu izan zait musika ez den soinu batekin aise gehiago gozatzea musika dela suposatzen dudanarekin baino.
Nahiago dut soinuaz hitz egin: musika humanoagoa eta merkantilagoa da.
Hartzaileak zenbateraino eragiten dizu sortzerakoan? Pentsatzen duzu hartzailearengan?
Nik ere entzuten dudanez, nahitaez pentsatzen dut entzulearengan. Ezinezkoa da entzulearengan pentsatu gabe konposatzea. Baina entzulea soinu inguru batean ulertu behar da, eta hori, agian, galdu egiten da konposatzeko orduan.
Egia erran, nahikoa egoista naiz konposatzerakoan: ideiak ditut, ideia horiek itzuli nahi ditut, eta hori da nire helburua.
Eta nola sentitzen zara lana amaitu berritan? Zer harreman duzu lanarekin?
Harremana nahiko traumatikoa izaten da. Beti sufritzen dut nire gauzak entzutean. Lanak bukatutzat ematen baditut, sarritan, epearengatik izaten da. Denboraren presioak ere inprobisatzera bultzatzen nau, inprobisazioak dituen alde on eta txarrekin. Beti geratzen zait lanak bukatu gabe utzi ditudan sentipena.
Eta lan hori kontzertu batera, zuzenekora, jendaurrera eramaten duzunean, nola sentitzen zara?
Diskoa zerebralagoa da; zuzenekoa, intuitiboagoa. Alde horretatik, niri gehiago interesatzen zait espazioarekin eta jendearekin dudan harremana.
Zuzenekoak du garrantzia orduan?
Zuzenekoak, non eta norekin nagoen, entzulea non dagoen, zer ari den ikusten, norentzat jotzen ari naizen pentsatzen laguntzen dit.
Ordenagailuaren abantaila eta oztopoez aritu gara lehen, eta Gutariko Bat-ekin rocka egiten nuenean, teknikak garrantzi handia zuen, baina orain, ordenagailuarekin, esfortzu fisikoa hain da txikia, klik batekin denak kolpean isilaraz ditzaket. Ordenagailuak musikaz kanpo dauden beste gauza sozialetan pentsatzeko aukera ematen dit.
Baina teknologiak bestelako aukerak ere zabaltzen ditu, ezta?
Estudioan ez ixteko aukera ematen du teknologiak. Estudioa edonon egon daiteke. Nahi dudan lekuan grabatu ahal dut disko edo kantu bat, estudioa nirekin eraman dezaket. Eta hori abantaila handia da.
Lehengo estudioaren itxitasuna, bakartzea, ez zen beste soinuekiko bakartzea soilik; nolabait, bakartze soziala ere bazen.
Nomada kontzeptua erabili izan duzu zeure egoera definitzeko.
Hemendik hara ibiltzea baino gehiago, soinu kontzeptu bat da nomadarena. Norberak, leku batean, ondo ezagutzen duen soinu ingurune bat izaten du, soinu horie inguruan aurrez idatzitako pertzepzio batzuk, eta horrek esperimentaziorako aukera gutxi uzten du. Edo ez, eta hori ere interesgarria izan daiteke.
Lanean edonon egotea, hitzik gabeko musika egitea, zure jatorriaren pista garbirik ematen ez duena egitea... soinu masarekin aritzea.... Inorena ez eta denena den zerbaitekin lan egitea da nomada izatea.
Baina egile bat du soinu masa horrek. Eta egile hori faktore zenbaiten eraginpean dago.
Baina nire kontzertu batean nork daki Xabier Erkizia nor den? Nondik datorren? Euskal Herritik? Baina Euskal Herritik nondik? Bilbotik? Guggenheimetik?
Eta ni agian Beratik ari naiz, Guggenheimen kontrako iruditik: leihoak irekita, txoriak eta kilkerrak entzuten direla. Baina nola lotzen da egilea lanarekin? Zer esanahi berri sortzen dira horrela?
Nomadaren irudi hori oso poetikoa da, baina izan dezake ukitu pedante bat ere. Balio ahal du esateko: «Ni ez naiz inongoa», «ni ez nago inon»... Baina niretzat nomada kontzeptua ez da hori: nagoen tokian bertakoa izaten saiatzen naiz, nagoen tokiko elementuak hartzen ditut, nirekin ekartzen dudan motxila horrek zer esanahi hartzen duen jakin nahi dut.
Kontzertuak egitera beste herrialdeetara joaten naizenetan, herri horietako instrumentuak eta soinuak hartzen ditut, eta nire modura moldatzen, soinu horien beste ikuspegi bat emateko asmoz.
Itzaleko artista
Besteen musika hotza eta gogorragoa omen zen, Xabier Erkiziarena (Lesaka, 1975) mendialdekoagoa. Hala esaten zioten, behintzat. Nahita ala berez, nahi gabe. Batek daki. Isil eta soinu, hainbat eta hainbat proiektutan itzalean aritu izan da. Billy bao eta Cafe Teatro taldeetako partaide, disko bat kaleratu zuen (Entresol, 2004) Greziako Antifrost diskoetxearekin. Audiolab soinu departamentuko koordinatzailea da, eta urtero Beran egin ohi den Ertz jaialdiaren antolatzailea.
1 - Antispam
![[MusicBrainz (recording)]](/images/musicbrainz-small.png "[MusicBrainz (recording)]")
Reviews
Reviewer:
gatza
-
favoritefavoritefavoritefavoritefavorite -
January 15, 2009
Subject: Reviews
Subject: Reviews
ARTO ARTIAN
XABIER ERKIZIA: [spam detect] . 2008 - Hamaika . CDR / 8,00 €
Soinu-artista honek informazioaren, entzumenaren, eta atentzioaren gaiei arreta jarriz spam-aren ideian oinarrituriko soinu-lan kontzeptuala da. Spammer ezezagun, asmatutako pertsona eta errobotei eskainitako 14 soinuzko pieza. Diska hau posta elektroniko bidez egunero jasotako zabor mezuen itzulpen lan bat da. Publizitatea eta iruzurra soinu bihurtua. Spam musika, azken finean.
Trabajo sonoro conceptual en el que este artista sonoro navarro trabaja sobre la idea de spam en relación la información, la escucha y la atención. 14 piezas sonoras dedicadas a spammers anónimos, personas inexistentes, robots… Un ejercicio de traducción de mensajes basura recibidos diariamente en el buzón de correo. Publicidad y mentira convertidas en sonido. A fin de cuentas, música spam.
Conceptual soundwork of this sound artist that works on the idea of spam in relation to information, listening and attention. 14 sound pieces dedicated to anonimous spammers, non-existing people, robots… An attempt to translate daily received bulk messages in a mailbox. Advertising and lies converted to sound. After all, spam music.
============
VITAL WEEKLY
============
number 645 week 39
XABIER ERKIZIA - [SPAM DETECT] (CDR by Hamaika)
There was no entry for the Basque country, which is perhaps odd, since the country has a lively noise scene. More than Doornen, it seems to me that Xabier Erkizia deals with a conceptual approach to the noise at hand. I must say 'seems', since I can't read any of the liner notes. So my best guess is that spam, in whatever form, is the basic material to generate the sounds here. Loud noise, lots of earpiercing feedback, dirty and gritty, but occasionally Erzikia takes back 'control' and things move into an area which is less 'noise' - tranquility even? Whatever it is that he does - opening spam in a sound editor seems one logical starting point - he does it with great style. Tracks ranging from a handful of seconds to eight minutes with enough variation and speed keeps things going. Think Mattin meeting Ikeda - if that would make any sense at all. For me it does. (FdW)
.
.
GAUR8 (GARA & LE JOURNAL DU PAYS BASQUE)
Publizitatea eta iruzurra soinu bihurtuta
Iratxe Esnaola
2008ko Urriaren 24a
“Spam Detect” da Xabier Erkiziaren azken lanaren izenburua. Hamalau soinu piezak osatzen dute bere azken soinu-lan kontzeptual hau eta, izenak ondotxo adierazten duen moduan, soinu pieza horien oinarria jatorri eta helburu ezezaguna duten mezu elektroniko ez desiratu horiek dira: spam-a.
Xabier Erkizia eta soinua
Xabier Erkizia soinu-artista Lesakan jaio zen, 1975ean. Musikaria, produktorea eta kazetaria da. Artelekuko AUDIOLAB soinu departamentuaren (www.arteleku.net/4.1/blog/audiolab) koordinatzailea da eta ERTZ jaialdia zuzentzen du urtero (www.ertza.net).
Sormen handiko soinu-artista da Xabier Erkizia. Berritzailea. Jende, soinu eta formatu ezberdinen ikerketa eta saiakeran oinarritzen du bere lana. Bakarka zein taldeka. Aurrez prestatutako formatuetan edo modu inprobisatuan. Proiektu askotan hartu du eta hartzen du parte. Bota begirada bat: «www.ertza.net/ eusk/artistak/erkizia.html».
Ordenagailuarekin egiten du lan. «Ordenagailuak soinuaren plastikotasuna ikaragarri erraztu du», esan zuen Jon Benitok iaz egindako elkarrizketa batean. «Soinua frekuentzia mota guztietara zabaltzeko aukerek, analisi sistema ezberdinak baliatzeko moduek, soinu beraren beste ikuspegi teknikoago bat ematen dute, eta moldatzeko gaitasuna ere handiagoa da orain».
Ordenagailua du bidaide, baina ordenagailuari soinu asko gehitzen dizkio. Xabierren beraren hitzetan: «Niri soinua interesatzen zait, eta soinuaren baitan entzumena, soinua bera lantzeko modua baino gehiago». Soinua eta musika ere banandu egiten ditu, ezberdin deskribatzen ditu: «Musika soinuaren familia da eta nik nahiago dut soinuaz hitz egin, musika humanoagoa eta merkantilagoa baita».
Soinuaren kontzepzio edo pertzepzio pertsonal hori da Xabier Erkiziaren lanen abiapuntua. Eta hortik abiatuz, hainbat disko argitaratu ditu. «Entresol» (2004) bere lehen iraupen luzeko lana da. Izenburua katalanez dago, eta «bi solairuen artean» esan nahi du. Lurraren eta pisu baten artean, entzungarria denaren eta entzungarria ez denaren artean, kokatzea bilatzen zuen. Izatearen eta ez izatearen artean. Isiltasunaren lurraldea lantzeko saiakera bat bezala uler daiteke. Eta helburu horrekin, tartean dauden soinuei erreferentzia egin nahi izan zien, askotan entzuteko gai ez garen soinu horiei, alegia. Disko hori hiru konposizioz osatuta dago, eta erdiguneari erreferentzia egite horretan, konposizio bakoitzak besteei forma ematen die. Zatitxo bat, honako helbidean dago entzungai: «www.artoartian.org/?p=32».
Bere azken disko formako lana, «Spam Detect» da. Guztion egunerokotasunean presentzia handia duen spam-ari eskaini dio. Mota horretako mezu elektronikoei soinua jarri nahi izan die modu batean edo bestean; aldi berean, isiltasunaren zentzuarekin jolastuz.
«Spam Detect»
Zer da, baina, spam-a? Internet da spammer-ek gugana iristeko erabiltzen duten komunikazio kanala eta Interneteko komunikazio zerbitzurik eraginkorrena da beraien arma: posta elektronikoa. Spam-a spammer-ek bidalitako mezuak dira; posta elektronikoa modu gaizto eta ankerrean erabiltzearen ondorioa. Eskatu ez ditugun arren gure posta elektronikoko postontzira iristen diren mezu ez desiratu horiek guztiek osatzen dute, funtsean, spam-a.
Jasotzen dugun spam-aren helburuak asko izan daitezke. Batzuetan produktu edo zerbitzuen publizitatea izango du oinarri. Beste batzuetan gure ordenagailua kaltetzekoa. Beste zenbait kasutan, gure emozio eta ilusioekin jolastuko dute, eta iruzurra muturrera eramango dute, gure postontzi propiora (elektronikoa bada ere) zuzen-zuzenean sartuz.
Zenbait ikerketen arabera, Interneteko autopistan zirkulatzen duten mezuen %70 spam-a da. Mezu horietatik %40 baino gehiago AEBetatik dator (debekatua egon arren), %15 Hego Koreatik eta %12 Txinatik. Ez da txantxetarako kontua eta larritasun kutsua musikaren eremura eramaten du Xabierrek. «Spam-a eskatu ez dugun informazioa bada, musikaren kasuan eskandalua da, bizitzan zehar entzuten dugun musikaren %90a spam-a baita. Sortzeko momentuan interesgarria da kutsatzaile izan zaitezkeelaren jakitun izatea», adierazi du egileak.
Desiratu eta eskatu ez dugun mezu elektronikoak dira, beraz, spam-a, eta horri doinua jarri nahi izan dio Xabierrek. Horri eskaini dio, hain zuzen ere, bere azken lana: «Spam Detect» (www.gatza.org/hamaika10.html).
«Spam Detect» hamalau soinu piezaz osatutako bilduma da. Zarata bilduma gisa definitzen du Erkiziak. «Posta elektroniko bidez egunero jasotako zabor mezuen itzulpen lan bat da», dio egileak. «Publizitatea eta iruzurra soinu bihurtua, spam musika, finean», azaltzen amaitu du «Spam Detect» lanaren sortzaileak.
Soinu pieza horietako bakoitzak, spam mezu baten gaia izan daitekeen izenburua du. «You are a good girl, for Nannete Scruggs», «Untitled, for Peter Makaba» edota «Viagra pills, for Angel Díaz» bezalako izenburuak ezarri dizkie «Spam Detect» diskoa osatzen duten hamalau soinu piezei.
Horietako bat, «Real testimonials, for Hillary Benavides» izenekoa, entzungai dago sarean; hain zuzen ere, «www.artoartian.org/?p=206» atarian.
Gainera, Erkiziaren «Spam Detect» lana copyleft lizentziapean zabaldu da (http://eu.wikipedia.org/wiki/Copyleft). Horrenbestez, lana bera kopiatu eta banatu egin daiteke, ekoizpen artistiko libre gisa. Beraz, badakizu: gozatu!
Informazio gehiago lortzeko:
http://www.ertza.net/
http://www.artoartian.org/
.
NOIZ e-zine (Greece)
Xabier Erkizia - [Spam Detect] 2008
December 5, 2008 — noiz
xabier erkizia - [spam detect]
[Hamaika, 2008]
genre: noise, electronica
Album Review by [thezeroeffect]
xabiererkiziafront
I’ve had this cd for quite some time,but haven’t gotten round putting a couple of lines together until now. The nice people of Hamaika a record label from Bilbao, in the Basque Country that releases a steady ammount of noise and improvisation electronic music through the internet were kind enough to mail us,this their latest release. This is Xabier Erkizia’s second release after his 2004 entresol for Greek Label Antifrost . Now, the first thing you notice is the clever, obviously homemade digipack that comes with the cd. whicj is a very nice touch. The liner notes are also very nicely done,containing what seem to be interesting information. Unfortunately, all note are in Basque. Now, in this release xabier translates spam emails into sound files, that he later uses to compose music. Quite an interesting method that is. The result itself is a fine piece of improvisation/glitch electronic music, with a wide span of styles through out the record. In the most quiet parts, it sounds like early-era Alva Noto.Quiet,structured.minimal. On the other hand, when it gets louder it gets way more choatic and noisier. All this is to be expected if you consider xabier’s composition method in this record. All tracks are dedicated to a specific spammer apert from Track 5, “Oda al spammer anonimo” (the title speaks for itself) the best moment in this record in my opinion. This is the one track that stands out, as a full composition. To me it sounded like the less improvised song. On the whole, this is a very interesting release, and i’me hoping to hearing more from Xabier Erkizia in the future. If you like the release hit the link to hamaika and learn more about them.
download here a sample from the album
[thezeroeffect]
.
ARTELEKU AUDIOLAB BLOG
[HAMAIKA10] XABIER ERKIZIA: [Spam detect]
December 16th, 2008
spam detect erkizia
Umetan, tripako mina banuen, anaiek ziria sartzeko eta amorrarazteko esan ohi zidaten: “Ah, ba jo buruarekin mahaia, eta buruko minarekin ahaztuko zaizu tripakoa”. Lagun batek ere duela gutxi kontatzen zidan, arazo handi bat burutik kendu ezinik ibilia zela, harik eta arazo oraindik ere handiagoa azaldu eta lehena erabat ahaztu zuen arte. Estualdi ederrean gizona. Eta kontsolatzeko, hara non ez zaidan bururatzen niri ezer hobeagorik, “okerrago izan zitekeen” esatea baino.
Arazoa zuen Xabier Erkiziak ere, eta arazo horretan oinarrituta arazo handiagoa sortu du. Spama baino spam spamagoa egin du, bere posta elektronikoan egunero jasotzen duen zabor mezu mordo oldarkorra soinu bihurtuz eta lan are oldarkorragoa lortuaz. Diska jarri, eta belarrian min egiten dit, kaskoekin entzuten badut malkoak ateratzen dizkit, tentuz ibili behar dut soinu ekipoa hondatuko ez ote didan, katua zoratuta dabil eta erdia entzun aurretik buruko mina jartzen dit, eta ez dakit edo buruaz mahaia jo behar dudan, edo geratzen zaidan beste erdia entzutearekin nahikoa izango dudan daukadan mina ahazteko. Ordea, fisiologikoki oldarkorra izanda ere, lan ederra da, eta alde masokista azaleratuz, zentzuekin (sufrituaz) gozatu liteke. Formalki lan aberatsa da oso, eta diskako piezak ez dira ideiaren ilustrazio hutsak, berez sostengatzen diren konposizioak baizik. Eduki ideologikoek ere leku garrantzitsua dute hala ere, eta hori litzateke nafarraren diskografiara dakarren berritasun nagusiena. Pentsa genezake, 2004an argitaratutako Entresol lanarekin formalki nolabaiteko maisutasuna lortu ondoren, bidean aurrera egiteko erronka berriak jarri behar izan dizkiola Erkiziak bere buruari, eta ideia edo mezua lantzea izan da erronka kasu honetan. Alde hori da hain zuzen diska honetan zalantzak sortzen dizkidana. Zergatik dator CD batean eta zergatik saltzen da diska postu batean? Spama ez da desiratua, eta diska bat erostea, ekintza desiratu bat da. Zikloa guztiz ixteko, ez al litzateke egokiena spam bezala zabaltzea? E-mailez, edo kalean jarriaz, irratiz emitituaz…eguneroko informazio bonbardaketara batu eta jendeak benetan eskatu gabe entzun dezan? Spamaren salaketa da, edo goraipamena? Edo errealitate bat erakutsi besterik ez du egin nahi, exageratuaz argi uzteko zelako bonbardaketan bizi garen? Salaketa izatekotan, zilegi da horretarako spam gehiago sortzea?
Horiek diska honen entzunaldiek burura ekartzen dizkidaten galdera eta iruzkinak. Gaizki esanak barkatu, eta ongi esanak kontutan hartu.
Oier Iruretagoiena
4 Responses to “[HAMAIKA10] XABIER ERKIZIA: [Spam detect]”
1. Xabier Erkizia Says:
December 17th, 2008 at 11:50 am
Aupa OIer,
lehenik eta behin eskerrik asko diska entzuteagatik eta diskari buruz idazten denbora pasatzeagatik. Zinez gustuko ditut zure hitzak baita mahai gainean jartzen dituzun galderak ere, azken finean galdera horiek baitira diskak seinalatu nahi dituenak. SPAM-aren arazoak hain zuzen ez du soilik NOLA entzuten dugun edo irakurtzen duguna seinalatzen, baizik ZERGATIK, eta zergatik horri begira hasizkero gure buruaren kontraerranetaz konturatu gara. Soinuarekin eta entzumenarekin ere antzeko zeozer gertatzen da: Zarataz kexu gara baina zarata “erosi” egiten dugu nolabait….autoen zarataz kexu gara baina denak ibili izan gara edo ibiltzen gara autoan, tabernetako edo pub-etako zaraten bolumenaz kexu gara baina denak sartu izan gara noizbait halakoren batean.. edo ez? eta gainera ordaindu egiten dugu “zarata” hori. Baita ongi ordaindu ere! Interneten ere antzeko zeozer gertatzen da. Zenbat konexio ordu ergel ordaintzen ditugu? Internet gure “errealitate” berria bada, nolatan ordaintzen dugu errealitate hori?
Azkenean salaketa oro da (eta luzapenez adierazpen oro izan daiteke) zarata, hala nahi edo ez nahi izan. Ez baita bidaltzailea hori erabakitzen duena jasotzailea baizik. Norberak erabakitzen du beraz zer den informazio baliagarria eta zein ez. Hortaz galdera ez da iada zer den ona edo zer ez, baizik ba al dakigu ona dena ona ez denarekin alderatzen? ba al dakigu bata bertzearekin desberdintzen??
Horixe da hain zuzen lan honen helburua, galdera horiek sortzea, eta bistan denez kasu batzuetan behintzat lortu du. Milesker.
x
2. Oier Iruretagoiena Says:
December 17th, 2008 at 2:44 pm
Spamaz kexatzeko spama sortzearen zilegitasunaz egindako galdera ongi erantzunda geratu da. Diozun moduan, denok gara zarata/spam sortzaile. Denak gara kexu baina aldi berean guk geuk sortutakoaz gara kexu. Buruarekin mahaiari ematen diogu, minaz kexatu, eta berriz buruarekin mahaiari ematen diogu. Denok egiten dugu zuk diska honetan egin duzuna.
Baina haritik tiraka jarraitzearren…
Zarata erosi egiten dugu, spama erosi egiten dugu, eta zaila da ona dena ona ez denarekin ezberdintzea. Baina zalantzak ditut, disko euskarrian eta Xabier Erkizia izenarekin sinatuta dagoen momentutik (eta diska postu batean Tzesne eta Mattinen ondoan) benetan spama ote den lan hau. Xabier Erkiziaren disko bat erosten duenak badaki aurretik nor den, badaki ez dela dantzarako musika alaia, badaki beste zerbait dela, eta jakingo du baloratzen eta gozatzen. Esan bezala, lan ederra eta gozagarria iruditzen bait zait niri. Sufritu egiten dut, bai, baina gozatu ere bai, adibidez Zbigniew Karkowskiren zuzenekoak gozatu eta sufritzen ditudan bezala. Diska erosten duenak diskan datorren hori da hain zuzen desiratzen duena, badaki diska ona izango dela, Xabier Erkiziak soinu pieza onak egiten dituelako. Esan nahi dudana da, oso errez aurreikusi litekeela dena. Spam bihurtuko litzateke benetan “engainuren” bat balego. Ez dakit, karibeko hondartza baten irudia balu azalean, edo Joxe Ripiau eta Caetano Velosoren diskoen alboan salduko balitz, edo egilearen izena gabe diskoaren titulua bakarrik balu. Orduan errazago eman liteke Xabier Erkizia nor ote den ideiarik ez duen batek diska erosi eta lan honekin aurkitzea. Egoera horretan bai, spam bihurtu liteke diska hau, spama erosi du erosle horrek. Diozun moduan, hartzaileak erabakitzen du zarata edo spama den edo ez, eta niretzat, “bertze musiken” zalea naizen aldetik, ez da spama. Hamaika zigiluaren edo Arto Artian banatzailearen berri izan dezaketen pertsonak nire antzekoak dira gehien-gehienak.
Iruditzen zait benetan spam izateko beste era bateko zabalkundea beharko lukeela.
3. xabier erkizia Says:
December 17th, 2008 at 5:09 pm
Ados egon gaitezke aipatzen dituzun zenbait gauzetan, baina:
- Zuk XE izena ezagutzun duzun bezala, jende gehienak ez du ezagutzen zer egiten duen ere, beraz soilik zirkulu oso ttiki batean balio du izenaren kontu horrek. Diska zirkulu hortara zuzenduta dagoela? ba, baliteke, baina ez kontzeptualki… beharbada argitaratzeko orduan ditugun mugek (ekonomikoak nagusiki) hori pentsatzera eramaten gaituzte, baina halaere uste dut diskaren azla ikusi dezaketen guzien artean gehiago izanen direla SPAM DETECT ulertzen dutenak nere izena baino….
- Eta barrenerago joanez, zalantza haundiak ditut aipatzen dituzun zenbait gauzen inguruan, adibidez “soinu pieza onak egiten dituelako” edo “(erosten duenak) badaki ez dela dantzarako musika alaia, badaki beste zerbait dela, eta jakingo du baloratzen eta gozatzen”… zalantza haundiak sortzen dizkidate bi esaldiok eta gehiago erranen nuke ez nago ados, edo hobe, ez nuke ados egon beharko!! jajaja Nik neunek ez dakit nere lana identifikatzen duten arrastoak zein diren, eta adibide bat emateagatik orain arte argitaratutako lanak begiratzen hasizkero konturatuko zara “dantzarako musika alaia” ere topatuko duzula…tira, beharbada ez hain alaia, baina dantzarako beharbada bai..jajaja
baina, nahiz eta gauza guziekin ados ez egon, ulertzen dut zer erran nahi duzun. Eta horrek spam-a nola jasotzen dugun arazoarekin ere badu erlaziorik. Alde batetik spam-a publizitatea izateaz gain iruzurra ere bada, alegia aunitzetan iristen zaizkigun ezagunak diren pertsonen emailak baina azkenean spam mezuak direnak, alegia mezu “izkutuak”, iruzurrak… eta hori ere kontutan hartu behar da, nagusiki lehen aipatu dituzun kontu horiengatik, espektatibengatik alegia…. eta zentzu hortan uste dut zalantza sortzeko adina ematen duela lanak. beharbada entzun aitzinetik gehiago entuzn ondotik baino, baina spam-a ere horrela izan ohi da!
Zuk zure esperientziaz spam ez dela onartu baduzu, bikain! pozten naiz erabaki hori hartu izanaz (nagusiki zuk hartu duzulako, zure erantzunkizunez), baina izanen dira ere viagra mezuak errezelo haundiz gordetzen dituztenak, edo iruzurrak sinetsiko dituztenak, ezta? jajajaja….
.
XABIER ERKIZIA: [spam detect] . 2008 - Hamaika . CDR / 8,00 €
Soinu-artista honek informazioaren, entzumenaren, eta atentzioaren gaiei arreta jarriz spam-aren ideian oinarrituriko soinu-lan kontzeptuala da. Spammer ezezagun, asmatutako pertsona eta errobotei eskainitako 14 soinuzko pieza. Diska hau posta elektroniko bidez egunero jasotako zabor mezuen itzulpen lan bat da. Publizitatea eta iruzurra soinu bihurtua. Spam musika, azken finean.
Trabajo sonoro conceptual en el que este artista sonoro navarro trabaja sobre la idea de spam en relación la información, la escucha y la atención. 14 piezas sonoras dedicadas a spammers anónimos, personas inexistentes, robots… Un ejercicio de traducción de mensajes basura recibidos diariamente en el buzón de correo. Publicidad y mentira convertidas en sonido. A fin de cuentas, música spam.
Conceptual soundwork of this sound artist that works on the idea of spam in relation to information, listening and attention. 14 sound pieces dedicated to anonimous spammers, non-existing people, robots… An attempt to translate daily received bulk messages in a mailbox. Advertising and lies converted to sound. After all, spam music.
============
VITAL WEEKLY
============
number 645 week 39
XABIER ERKIZIA - [SPAM DETECT] (CDR by Hamaika)
There was no entry for the Basque country, which is perhaps odd, since the country has a lively noise scene. More than Doornen, it seems to me that Xabier Erkizia deals with a conceptual approach to the noise at hand. I must say 'seems', since I can't read any of the liner notes. So my best guess is that spam, in whatever form, is the basic material to generate the sounds here. Loud noise, lots of earpiercing feedback, dirty and gritty, but occasionally Erzikia takes back 'control' and things move into an area which is less 'noise' - tranquility even? Whatever it is that he does - opening spam in a sound editor seems one logical starting point - he does it with great style. Tracks ranging from a handful of seconds to eight minutes with enough variation and speed keeps things going. Think Mattin meeting Ikeda - if that would make any sense at all. For me it does. (FdW)
.
.
GAUR8 (GARA & LE JOURNAL DU PAYS BASQUE)
Publizitatea eta iruzurra soinu bihurtuta
Iratxe Esnaola
2008ko Urriaren 24a
“Spam Detect” da Xabier Erkiziaren azken lanaren izenburua. Hamalau soinu piezak osatzen dute bere azken soinu-lan kontzeptual hau eta, izenak ondotxo adierazten duen moduan, soinu pieza horien oinarria jatorri eta helburu ezezaguna duten mezu elektroniko ez desiratu horiek dira: spam-a.
Xabier Erkizia eta soinua
Xabier Erkizia soinu-artista Lesakan jaio zen, 1975ean. Musikaria, produktorea eta kazetaria da. Artelekuko AUDIOLAB soinu departamentuaren (www.arteleku.net/4.1/blog/audiolab) koordinatzailea da eta ERTZ jaialdia zuzentzen du urtero (www.ertza.net).
Sormen handiko soinu-artista da Xabier Erkizia. Berritzailea. Jende, soinu eta formatu ezberdinen ikerketa eta saiakeran oinarritzen du bere lana. Bakarka zein taldeka. Aurrez prestatutako formatuetan edo modu inprobisatuan. Proiektu askotan hartu du eta hartzen du parte. Bota begirada bat: «www.ertza.net/ eusk/artistak/erkizia.html».
Ordenagailuarekin egiten du lan. «Ordenagailuak soinuaren plastikotasuna ikaragarri erraztu du», esan zuen Jon Benitok iaz egindako elkarrizketa batean. «Soinua frekuentzia mota guztietara zabaltzeko aukerek, analisi sistema ezberdinak baliatzeko moduek, soinu beraren beste ikuspegi teknikoago bat ematen dute, eta moldatzeko gaitasuna ere handiagoa da orain».
Ordenagailua du bidaide, baina ordenagailuari soinu asko gehitzen dizkio. Xabierren beraren hitzetan: «Niri soinua interesatzen zait, eta soinuaren baitan entzumena, soinua bera lantzeko modua baino gehiago». Soinua eta musika ere banandu egiten ditu, ezberdin deskribatzen ditu: «Musika soinuaren familia da eta nik nahiago dut soinuaz hitz egin, musika humanoagoa eta merkantilagoa baita».
Soinuaren kontzepzio edo pertzepzio pertsonal hori da Xabier Erkiziaren lanen abiapuntua. Eta hortik abiatuz, hainbat disko argitaratu ditu. «Entresol» (2004) bere lehen iraupen luzeko lana da. Izenburua katalanez dago, eta «bi solairuen artean» esan nahi du. Lurraren eta pisu baten artean, entzungarria denaren eta entzungarria ez denaren artean, kokatzea bilatzen zuen. Izatearen eta ez izatearen artean. Isiltasunaren lurraldea lantzeko saiakera bat bezala uler daiteke. Eta helburu horrekin, tartean dauden soinuei erreferentzia egin nahi izan zien, askotan entzuteko gai ez garen soinu horiei, alegia. Disko hori hiru konposizioz osatuta dago, eta erdiguneari erreferentzia egite horretan, konposizio bakoitzak besteei forma ematen die. Zatitxo bat, honako helbidean dago entzungai: «www.artoartian.org/?p=32».
Bere azken disko formako lana, «Spam Detect» da. Guztion egunerokotasunean presentzia handia duen spam-ari eskaini dio. Mota horretako mezu elektronikoei soinua jarri nahi izan die modu batean edo bestean; aldi berean, isiltasunaren zentzuarekin jolastuz.
«Spam Detect»
Zer da, baina, spam-a? Internet da spammer-ek gugana iristeko erabiltzen duten komunikazio kanala eta Interneteko komunikazio zerbitzurik eraginkorrena da beraien arma: posta elektronikoa. Spam-a spammer-ek bidalitako mezuak dira; posta elektronikoa modu gaizto eta ankerrean erabiltzearen ondorioa. Eskatu ez ditugun arren gure posta elektronikoko postontzira iristen diren mezu ez desiratu horiek guztiek osatzen dute, funtsean, spam-a.
Jasotzen dugun spam-aren helburuak asko izan daitezke. Batzuetan produktu edo zerbitzuen publizitatea izango du oinarri. Beste batzuetan gure ordenagailua kaltetzekoa. Beste zenbait kasutan, gure emozio eta ilusioekin jolastuko dute, eta iruzurra muturrera eramango dute, gure postontzi propiora (elektronikoa bada ere) zuzen-zuzenean sartuz.
Zenbait ikerketen arabera, Interneteko autopistan zirkulatzen duten mezuen %70 spam-a da. Mezu horietatik %40 baino gehiago AEBetatik dator (debekatua egon arren), %15 Hego Koreatik eta %12 Txinatik. Ez da txantxetarako kontua eta larritasun kutsua musikaren eremura eramaten du Xabierrek. «Spam-a eskatu ez dugun informazioa bada, musikaren kasuan eskandalua da, bizitzan zehar entzuten dugun musikaren %90a spam-a baita. Sortzeko momentuan interesgarria da kutsatzaile izan zaitezkeelaren jakitun izatea», adierazi du egileak.
Desiratu eta eskatu ez dugun mezu elektronikoak dira, beraz, spam-a, eta horri doinua jarri nahi izan dio Xabierrek. Horri eskaini dio, hain zuzen ere, bere azken lana: «Spam Detect» (www.gatza.org/hamaika10.html).
«Spam Detect» hamalau soinu piezaz osatutako bilduma da. Zarata bilduma gisa definitzen du Erkiziak. «Posta elektroniko bidez egunero jasotako zabor mezuen itzulpen lan bat da», dio egileak. «Publizitatea eta iruzurra soinu bihurtua, spam musika, finean», azaltzen amaitu du «Spam Detect» lanaren sortzaileak.
Soinu pieza horietako bakoitzak, spam mezu baten gaia izan daitekeen izenburua du. «You are a good girl, for Nannete Scruggs», «Untitled, for Peter Makaba» edota «Viagra pills, for Angel Díaz» bezalako izenburuak ezarri dizkie «Spam Detect» diskoa osatzen duten hamalau soinu piezei.
Horietako bat, «Real testimonials, for Hillary Benavides» izenekoa, entzungai dago sarean; hain zuzen ere, «www.artoartian.org/?p=206» atarian.
Gainera, Erkiziaren «Spam Detect» lana copyleft lizentziapean zabaldu da (http://eu.wikipedia.org/wiki/Copyleft). Horrenbestez, lana bera kopiatu eta banatu egin daiteke, ekoizpen artistiko libre gisa. Beraz, badakizu: gozatu!
Informazio gehiago lortzeko:
http://www.ertza.net/
http://www.artoartian.org/
.
NOIZ e-zine (Greece)
Xabier Erkizia - [Spam Detect] 2008
December 5, 2008 — noiz
xabier erkizia - [spam detect]
[Hamaika, 2008]
genre: noise, electronica
Album Review by [thezeroeffect]
xabiererkiziafront
I’ve had this cd for quite some time,but haven’t gotten round putting a couple of lines together until now. The nice people of Hamaika a record label from Bilbao, in the Basque Country that releases a steady ammount of noise and improvisation electronic music through the internet were kind enough to mail us,this their latest release. This is Xabier Erkizia’s second release after his 2004 entresol for Greek Label Antifrost . Now, the first thing you notice is the clever, obviously homemade digipack that comes with the cd. whicj is a very nice touch. The liner notes are also very nicely done,containing what seem to be interesting information. Unfortunately, all note are in Basque. Now, in this release xabier translates spam emails into sound files, that he later uses to compose music. Quite an interesting method that is. The result itself is a fine piece of improvisation/glitch electronic music, with a wide span of styles through out the record. In the most quiet parts, it sounds like early-era Alva Noto.Quiet,structured.minimal. On the other hand, when it gets louder it gets way more choatic and noisier. All this is to be expected if you consider xabier’s composition method in this record. All tracks are dedicated to a specific spammer apert from Track 5, “Oda al spammer anonimo” (the title speaks for itself) the best moment in this record in my opinion. This is the one track that stands out, as a full composition. To me it sounded like the less improvised song. On the whole, this is a very interesting release, and i’me hoping to hearing more from Xabier Erkizia in the future. If you like the release hit the link to hamaika and learn more about them.
download here a sample from the album
[thezeroeffect]
.
ARTELEKU AUDIOLAB BLOG
[HAMAIKA10] XABIER ERKIZIA: [Spam detect]
December 16th, 2008
spam detect erkizia
Umetan, tripako mina banuen, anaiek ziria sartzeko eta amorrarazteko esan ohi zidaten: “Ah, ba jo buruarekin mahaia, eta buruko minarekin ahaztuko zaizu tripakoa”. Lagun batek ere duela gutxi kontatzen zidan, arazo handi bat burutik kendu ezinik ibilia zela, harik eta arazo oraindik ere handiagoa azaldu eta lehena erabat ahaztu zuen arte. Estualdi ederrean gizona. Eta kontsolatzeko, hara non ez zaidan bururatzen niri ezer hobeagorik, “okerrago izan zitekeen” esatea baino.
Arazoa zuen Xabier Erkiziak ere, eta arazo horretan oinarrituta arazo handiagoa sortu du. Spama baino spam spamagoa egin du, bere posta elektronikoan egunero jasotzen duen zabor mezu mordo oldarkorra soinu bihurtuz eta lan are oldarkorragoa lortuaz. Diska jarri, eta belarrian min egiten dit, kaskoekin entzuten badut malkoak ateratzen dizkit, tentuz ibili behar dut soinu ekipoa hondatuko ez ote didan, katua zoratuta dabil eta erdia entzun aurretik buruko mina jartzen dit, eta ez dakit edo buruaz mahaia jo behar dudan, edo geratzen zaidan beste erdia entzutearekin nahikoa izango dudan daukadan mina ahazteko. Ordea, fisiologikoki oldarkorra izanda ere, lan ederra da, eta alde masokista azaleratuz, zentzuekin (sufrituaz) gozatu liteke. Formalki lan aberatsa da oso, eta diskako piezak ez dira ideiaren ilustrazio hutsak, berez sostengatzen diren konposizioak baizik. Eduki ideologikoek ere leku garrantzitsua dute hala ere, eta hori litzateke nafarraren diskografiara dakarren berritasun nagusiena. Pentsa genezake, 2004an argitaratutako Entresol lanarekin formalki nolabaiteko maisutasuna lortu ondoren, bidean aurrera egiteko erronka berriak jarri behar izan dizkiola Erkiziak bere buruari, eta ideia edo mezua lantzea izan da erronka kasu honetan. Alde hori da hain zuzen diska honetan zalantzak sortzen dizkidana. Zergatik dator CD batean eta zergatik saltzen da diska postu batean? Spama ez da desiratua, eta diska bat erostea, ekintza desiratu bat da. Zikloa guztiz ixteko, ez al litzateke egokiena spam bezala zabaltzea? E-mailez, edo kalean jarriaz, irratiz emitituaz…eguneroko informazio bonbardaketara batu eta jendeak benetan eskatu gabe entzun dezan? Spamaren salaketa da, edo goraipamena? Edo errealitate bat erakutsi besterik ez du egin nahi, exageratuaz argi uzteko zelako bonbardaketan bizi garen? Salaketa izatekotan, zilegi da horretarako spam gehiago sortzea?
Horiek diska honen entzunaldiek burura ekartzen dizkidaten galdera eta iruzkinak. Gaizki esanak barkatu, eta ongi esanak kontutan hartu.
Oier Iruretagoiena
4 Responses to “[HAMAIKA10] XABIER ERKIZIA: [Spam detect]”
1. Xabier Erkizia Says:
December 17th, 2008 at 11:50 am
Aupa OIer,
lehenik eta behin eskerrik asko diska entzuteagatik eta diskari buruz idazten denbora pasatzeagatik. Zinez gustuko ditut zure hitzak baita mahai gainean jartzen dituzun galderak ere, azken finean galdera horiek baitira diskak seinalatu nahi dituenak. SPAM-aren arazoak hain zuzen ez du soilik NOLA entzuten dugun edo irakurtzen duguna seinalatzen, baizik ZERGATIK, eta zergatik horri begira hasizkero gure buruaren kontraerranetaz konturatu gara. Soinuarekin eta entzumenarekin ere antzeko zeozer gertatzen da: Zarataz kexu gara baina zarata “erosi” egiten dugu nolabait….autoen zarataz kexu gara baina denak ibili izan gara edo ibiltzen gara autoan, tabernetako edo pub-etako zaraten bolumenaz kexu gara baina denak sartu izan gara noizbait halakoren batean.. edo ez? eta gainera ordaindu egiten dugu “zarata” hori. Baita ongi ordaindu ere! Interneten ere antzeko zeozer gertatzen da. Zenbat konexio ordu ergel ordaintzen ditugu? Internet gure “errealitate” berria bada, nolatan ordaintzen dugu errealitate hori?
Azkenean salaketa oro da (eta luzapenez adierazpen oro izan daiteke) zarata, hala nahi edo ez nahi izan. Ez baita bidaltzailea hori erabakitzen duena jasotzailea baizik. Norberak erabakitzen du beraz zer den informazio baliagarria eta zein ez. Hortaz galdera ez da iada zer den ona edo zer ez, baizik ba al dakigu ona dena ona ez denarekin alderatzen? ba al dakigu bata bertzearekin desberdintzen??
Horixe da hain zuzen lan honen helburua, galdera horiek sortzea, eta bistan denez kasu batzuetan behintzat lortu du. Milesker.
x
2. Oier Iruretagoiena Says:
December 17th, 2008 at 2:44 pm
Spamaz kexatzeko spama sortzearen zilegitasunaz egindako galdera ongi erantzunda geratu da. Diozun moduan, denok gara zarata/spam sortzaile. Denak gara kexu baina aldi berean guk geuk sortutakoaz gara kexu. Buruarekin mahaiari ematen diogu, minaz kexatu, eta berriz buruarekin mahaiari ematen diogu. Denok egiten dugu zuk diska honetan egin duzuna.
Baina haritik tiraka jarraitzearren…
Zarata erosi egiten dugu, spama erosi egiten dugu, eta zaila da ona dena ona ez denarekin ezberdintzea. Baina zalantzak ditut, disko euskarrian eta Xabier Erkizia izenarekin sinatuta dagoen momentutik (eta diska postu batean Tzesne eta Mattinen ondoan) benetan spama ote den lan hau. Xabier Erkiziaren disko bat erosten duenak badaki aurretik nor den, badaki ez dela dantzarako musika alaia, badaki beste zerbait dela, eta jakingo du baloratzen eta gozatzen. Esan bezala, lan ederra eta gozagarria iruditzen bait zait niri. Sufritu egiten dut, bai, baina gozatu ere bai, adibidez Zbigniew Karkowskiren zuzenekoak gozatu eta sufritzen ditudan bezala. Diska erosten duenak diskan datorren hori da hain zuzen desiratzen duena, badaki diska ona izango dela, Xabier Erkiziak soinu pieza onak egiten dituelako. Esan nahi dudana da, oso errez aurreikusi litekeela dena. Spam bihurtuko litzateke benetan “engainuren” bat balego. Ez dakit, karibeko hondartza baten irudia balu azalean, edo Joxe Ripiau eta Caetano Velosoren diskoen alboan salduko balitz, edo egilearen izena gabe diskoaren titulua bakarrik balu. Orduan errazago eman liteke Xabier Erkizia nor ote den ideiarik ez duen batek diska erosi eta lan honekin aurkitzea. Egoera horretan bai, spam bihurtu liteke diska hau, spama erosi du erosle horrek. Diozun moduan, hartzaileak erabakitzen du zarata edo spama den edo ez, eta niretzat, “bertze musiken” zalea naizen aldetik, ez da spama. Hamaika zigiluaren edo Arto Artian banatzailearen berri izan dezaketen pertsonak nire antzekoak dira gehien-gehienak.
Iruditzen zait benetan spam izateko beste era bateko zabalkundea beharko lukeela.
3. xabier erkizia Says:
December 17th, 2008 at 5:09 pm
Ados egon gaitezke aipatzen dituzun zenbait gauzetan, baina:
- Zuk XE izena ezagutzun duzun bezala, jende gehienak ez du ezagutzen zer egiten duen ere, beraz soilik zirkulu oso ttiki batean balio du izenaren kontu horrek. Diska zirkulu hortara zuzenduta dagoela? ba, baliteke, baina ez kontzeptualki… beharbada argitaratzeko orduan ditugun mugek (ekonomikoak nagusiki) hori pentsatzera eramaten gaituzte, baina halaere uste dut diskaren azla ikusi dezaketen guzien artean gehiago izanen direla SPAM DETECT ulertzen dutenak nere izena baino….
- Eta barrenerago joanez, zalantza haundiak ditut aipatzen dituzun zenbait gauzen inguruan, adibidez “soinu pieza onak egiten dituelako” edo “(erosten duenak) badaki ez dela dantzarako musika alaia, badaki beste zerbait dela, eta jakingo du baloratzen eta gozatzen”… zalantza haundiak sortzen dizkidate bi esaldiok eta gehiago erranen nuke ez nago ados, edo hobe, ez nuke ados egon beharko!! jajaja Nik neunek ez dakit nere lana identifikatzen duten arrastoak zein diren, eta adibide bat emateagatik orain arte argitaratutako lanak begiratzen hasizkero konturatuko zara “dantzarako musika alaia” ere topatuko duzula…tira, beharbada ez hain alaia, baina dantzarako beharbada bai..jajaja
baina, nahiz eta gauza guziekin ados ez egon, ulertzen dut zer erran nahi duzun. Eta horrek spam-a nola jasotzen dugun arazoarekin ere badu erlaziorik. Alde batetik spam-a publizitatea izateaz gain iruzurra ere bada, alegia aunitzetan iristen zaizkigun ezagunak diren pertsonen emailak baina azkenean spam mezuak direnak, alegia mezu “izkutuak”, iruzurrak… eta hori ere kontutan hartu behar da, nagusiki lehen aipatu dituzun kontu horiengatik, espektatibengatik alegia…. eta zentzu hortan uste dut zalantza sortzeko adina ematen duela lanak. beharbada entzun aitzinetik gehiago entuzn ondotik baino, baina spam-a ere horrela izan ohi da!
Zuk zure esperientziaz spam ez dela onartu baduzu, bikain! pozten naiz erabaki hori hartu izanaz (nagusiki zuk hartu duzulako, zure erantzunkizunez), baina izanen dira ere viagra mezuak errezelo haundiz gordetzen dituztenak, edo iruzurrak sinetsiko dituztenak, ezta? jajajaja….
.
1,607 Views
IN COLLECTIONS
Folksoundomy: Unsorted Music Collection
Folksoundomy: Music and Music Albums 
Folksoundomy: A Library of Sound 
Uploaded by gatza on
